رخداد رونیت همراه با کلینوپیروکسن در گابروهای تشنیتی کمربن )البرز مرکزی)

در دامنه­ی شمالی البرز مرکزی و جنوب روستای کمربن، توده­ی نفوذی گابروی قلیایی برونزد دارد که در حواشی شامل ترالیت های ریزدانه بوده و به سمت مرکز به تشنیت­های درشت­دانه تر تبدیل می­شود. در تشنیت های مورد بررسی کانی رونیت به همراه کلینوپیروکسن دیوپسیدی، ترکیب کانی شناسی اصلی سنگ را می­سازند. در این پژوهش حضور این کانی در سنگ های درونی البرز مرکزی گزارش شده و ویژگی های کانی شناسی، پاراژنز و ماگمای سازنده­ی آن بر اساس آنالیز نقطه ای و آنالیز کل سنگ بررسی شدند. ترکیب رونیت در تشنیت های کمربن (ti, vial, fe+3, fe+2, mn, mg)5.99(na, ca)1.97(si, ival)6.02o22 است. سنگ­نگاری و آنالیز این کانی با ویژگی های منتشر شده در منابع علمی با رونیت همخوانی دارد. رونیت های مورد بررسی دارای مقادیر کم na + ivsi و مقادیر بالای ca + ival هستند که این مسئله می تواند نشانگر خاستگاه اولیه این کانی باشد. بررسی­های مختلف بیانگر وجود پاراژنز پایدار رونیت و کلینوپیروکسن غنی از al است. از جمله فاکتورهای مهم مربوط به تبلور رونیت در ماگماهای اشباع شده، مقادیر بالای al و ti و تهی شدگی از si دارد. این در حالی است که کلینوپیروکسن های همراه با کانی رونیت نیز غنی شدگی قابل توجهی از al2o3 و tio2 و تهی شدگی از سیلیس را نشان می دهند. بنابراین با توجه به ویژگی های کانی شناسی و شیمیایی کانی رونیت و کلینوپیروکسن دیوپسیدی همراه، می توان نتیجه گرفت که کانی رونیت در تشنیت ها از یک ماگمای قلیایی تحت اشباع غنی از al و ti در فشارهای نسبتاً کم به وجود آمده است. وجود گابرو های قلیایی تشنیتی در جنوب کمربن، بیانگر حضور فاز پلوتونیسم تحت اشباع از سیلیس در یال شمالی البرز مرکزی است.